Alweer een week achter de rug

Tot nu toe heb ik het naar m’n zin op de stage alhoewel het in het begin een beetje aanpassen was. De mensen gaan hier op een hele andere manier met elkaar om dan wij in Nederland (of België) gewend zijn. Netjes vragen of de ander iets voor je zou kunnen doen kennen ze hier niet. Ze bedoelen het meestal helemaal niet slecht maar op ons komt het al gauw onvriendelijk over. Verder is het heel belangrijk dat je jezelf aan iedereen voorstelt. Op zich natuurlijk geen probleem alleen is het niet altijd even makkelijk om iedereen uit elkaar houden. Sowieso ben ik al heel slecht in het onthouden van gezichten en voor mij ziet iedereen er hier ongeveer hetzelfde uit. Zowel wanneer je jezelf niet voorstelt als wanneer je jezelf per ongeluk twee keer voorstelt zijn ze op hun tenen getrapt. Eigenlijk doe je het dus nooit goed.

Tijdens mijn eerste twee weken op de afdeling heelkunde heb ik al best veel zelf mogen doen. Als student zijnde is het vooral onze taak om patiënten te statussen, infusen te prikken, kleine chirurgische ingrepen zelf te doen en te assisteren bij operaties.
Momenteel sta ik een week op de eerste hulp. Van de vier weken dat we op heelkunde staan moeten we daar namelijk één week stage lopen. Op de eerste hulp zie ik patiënten die zich met een heelkundig probleem aanmelden. Vaak zijn dit mensen met verwondingen na een ongeval. Wat in Suriname ook heel veel voorkomt is mishandeling. Het blijkt hier heel normaal te zijn om als vrouw door je man afgeslagen te worden. De meeste patiënten die ik behandel hebben dus botbreuken of diepe wonden die gehecht moeten worden.

Normaal gezien beginnen we ’s ochtends om half 8 en zijn we ’s middags tegen 2 uur klaar. Uitzondering op de regel is de eerste hulp waar we van 11 uur ’s ochtends tot 7 uur ’s avonds moeten werken. Mijn voorkeur gaat uit naar de vrije middagen aangezien deze meestal aan het zwembad worden doorgebracht. ’s Avonds gaan we vaak uiteten en als we moe zijn wordt er een pizza besteld (ook hier is de Pizzahut een gekend fenomeen) of in zeldzame gevallen gekookt.

Afgelopen weekend hebben we het rustig aan gedaan want ondanks onze korte werkdagen zijn we hier vaak moe.
Zaterdag hebben we in het centrum van Paramaribo gewinkeld nadat we eerst tot half 10 hadden uitgeslapen. Aan het eind van de middag zijn we naar het zwembad gegaan waar we heerlijk hebben gegeten en tot laat hebben gezwommen.
Zondag zijn we een dagje naar een van de meest druk bezochte badplaatsen van Suriname geweest, de Colakreek. Een heel mooie badplaats met een zeer toepasselijke naam want het water heeft er een bruinzwarte (cola)kleur. Volgens onze taxichauffeur, die ons aan het eind van de dag om 17u op zou komen halen en er uiteindelijk pas om 18.45u was, zou de kleur van het water veroorzaakt worden door het feit dat de Colakreek in een savanne gebied ligt. Rondom de kreek lagen witte zandstranden met hutjes van stro die gehuurd konden worden. Ook wij huurden een hutje en brachten onze zondag al zonnend en badend aan de colakreek door.